Χιόνια στο Καμπαναριό. Χριστουγεννιάτικα τραγούδια (Video & Στίχοι)

Χιόνια στο Καμπαναριό video & στίχοι. Κλασικά Χριστουγεννιάτικα τραγούδια. Στίχοι Στέλιος Σπεράντζας (1888 – 1962) μουσική Ευάγγελος Καραηλίας (1900 -1975).

Χιόνια στο Καμπαναριό. Κλασικά Χριστουγεννιάτικα τραγούδια

Ένα από τα πιο γνωστά κλασικά  Χριστουγεννιάτικα τραγούδια  είναι το «Χιόνια στο Καμπαναριό».

Αυτό που δεν γνωρίζουν πολλοί είναι ότι προέρχεται από το ποίημα που έγραψε ο Στέλιος Σπεράντζας (1888 – 1962) ενώ η μουσική είναι του Ευάγγελου Καραηλία (1900 -1975).

Στίχοι «Χιόνια στο Καμπαναριό»

Ευάγγελος Καραηλίας

Ο Ευάγγελος Καραηλίας γεννήθηκε το 1900 και απεβίωσε το 1975. Σπούδασε ανώτερα θεωρητικά στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης από όπου πήρε πτυχίο αρμονίας το 1924, πτυχίο ενορχήστρωσης πνευστών οργάνων το 1925, πτυχίο αντίστιξης το 1926, πτυχίο φούγκας το 1928 και δίπλωμα σύνθεσης το 1937, όλα με το βαθμό «Άριστα».

Στις συνθέσεις του συγκαταλέγονται έργα όπως το μουσικόδραμα «Του νεκρού αδελφού», οι «Παραλλαγές πάνω στο δημοτικό τραγούδι το Γιοφύρι της Άρτας» και η μουσική διασκευή του κωμειδυλλίου «Η νύφη της Κούλουρης».

Ωστόσο η πιο γνωστή του σύνθεση είναι το έργο που φέρει τον τίτλο «Νύχτα Χριστουγέννων» που στις μέρες μας έχει επικρατήσει με τον τίτλο «Χιόνια στο καμπαναριό» και εκ παραδρομής θεωρείται παραδοσιακό.

Εκτός από συνθέτης ο Ε. Καραηλίας υπήρξε σολίστ και καθηγητής του Όμποε ενώ πλούσιο ήταν και το εκπαιδευτικό του έργο καθώς επί σειρά ετών δίδαξε μουσική στο πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, στο Ωδείο Θεσσαλονίκης, στο κολλέγιο Ανατόλια και στο Διδασκαλείο Θεσσαλονίκης.

Τέλος πολύ σημαντική υπήρξε η συνδρομή του στην ίδρυση της Συμφωνικής Ορχήστρας Θεσσαλονίκης της οποίας μάλιστα διετέλεσε διοικητής την κατοχική περίοδο.

Στέλιος Σπεράντσας | Γιατρός και λογοτέχνης από τη Σίφνο

Γιατρός και λογοτέχνης με καταγωγή από τη Σίφνο, γεννημένος στη Σμύρνη το 1888. Είναι περισσότερο γνωστός για τα παιδικά του ποιήματα, που περιλαμβάνονται σε σχολικά αναγνωστικά.

Μετά το πέρας των σπουδών του στην Ευαγγελική Σχολή, σπούδασε Ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και υπηρέτησε ως στρατιωτικός γιατρός με ειδικότητα ακτινολόγου.

Αργότερα ειδικεύτηκε και στην οδοντιατρική και έλαβε διδακτορικό δίπλωμα στο Παρίσι. Το 1933 εξελέγη καθηγητής της Οδοντιατρικής Σχολής Αθηνών στην έδρα της Ορθοδοντικής, στην οποία παρέμεινε έως το 1952.

Έγραψε πληθώρα συγγραμμάτων σχετικά με την ακτινολογία και την οδοντιατρική («Ορθοδοντική», «Αι ακτίνες Ραίντγκεν εν τη διαγνώσει της σκωληκοειδίτιδος», «Υπόμνημα προς την Κοινωνίαν των Εθνών επί τη λήψει νομοθετικών μέτρων διά την προφύλαξιν εκ των κινδύνων Χ και του Ραδίου» κ.ά.). Τη διετία 1939 – 1940 εξέδωσε το επιστημονικό περιοδικό «Ήρα».

Στα γράμματα εμφανίσθηκε από τα εφηβικά του χρόνια, γράφοντας στίχους και δημοσιεύοντας χρονογραφήματα σε εφημερίδες της Σμύρνης.

Το 1901 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο «Ιάδες Αύραι» και τον ίδιο χρόνο κέρδισε τον πανελλήνιο διαγωνισμό για τη συγγραφή του ύμνου του νεοσύστατου Πανιωνίου ΓΣ με το ψευδώνυμο Απηλιώτης. Τον ύμνο μελοποίησε αμέσως μετά ο σμυρνιός μουσουργός Δήμος Μιλανάκης.

Ο Σπεράντσας υπήρξε πολυγραφώτατος. Εξέδωσε ποιητικές συλλογές, παιδικά βιβλία, συλλογές ομιλιών και εντυπώσεων, ενώ βραβεύτηκε επανειλημμένα για το έργο του.

Έγραψε λιμπρέτα για μελοδράματα («Κασιανή» του Γεωργίου Σκλάβου, «Μαύρη Πεταλούδα» του Διονυσίου Λαυράγκα κ.ά.) και αναγνωστικά για το Δημοτικό και το Γυμνάσιο.

Ο Στέλιος Σπεράντσας είναι παραδοσιακός στον στίχο, συναισθηματικός, ιδιαίτερα ευαίσθητος σε πατριωτικά θέματα και θερμός φίλος των παιδιών, στα οποία αφιέρωσε μεγάλο μέρος του έργου του. Δικό του ποίημα είναι το χιλιοτραγουδισμένο «Χριστούγεννα».

Η κριτική τον χαρακτήρισε στομφώδη και ευκολογράφο. Πέθανε στην Αθήνα στις 8 Ιουνίου 1962. Ποιήματά του για παιδιά βρίσκονται στις συλλογές «Μικρές Φωνές» και «Όμορφοι Κόσμοι», που κυκλοφορούν από τις εκδόσεις «Ατλαντίς».