7 φυτά στις γιορτές των Χριστουγέννων (λουλούδια και δέντρα)

Αλεξανδρινά, Κυκλάμινα, Αμαρυλλίδα, το Αστέρι της Βηθλεέμ ή Ορνιθόγαλο, το Αρκουδοπούρναρο, Γκι – Ιξός και το Έλατο. 7 φυτά για τις γιορτές των Χριστουγέννων.

7 φυτά (λουλούδια και δέντρα) για τις γιορτές των Χριστουγέννων

Στις γιορτές των Χριστουγέννων, τα λουλούδια, αλλά και τα κλαδιά που στολίζουν τα βάζα μας, οι γλάστρες με φυτά εσωτερικού χώρου, ακόμα και τα διάφορα μικρά ή μεγαλύτερα δεντράκια, στολισμένα με φωτάκια σε γλάστρες ή στον κήπο, έχουν την τιμητική τους, τόσο επειδή περνάμε πολύ χρόνο στο σπίτι μας και θέλουμε να είναι όμορφα και χαρούμενα διακοσμημένο, όσο και επειδή επισκεπτόμαστε συχνά φίλους και συγγενείς, στους οποίους τα προσφέρουμε.

Ποϊνσέττιες (Αλεξανδρινά) – Poinsettia

Είναι συνήθως τα πρώτα λουλούδια που έρχονται στο μυαλό μας, αλλά υπάρχουν πολλά περισσότερα, που μπορούν να εμπλουτίσουν μια γιορτινή διακόσμηση.

Το φυτό λοιπόν που θα συναντήσουμε αυτή την εποχή σε όλες τις αγορές φυτών είναι ή Ποϊνσέττια ή Αλεξανδρινό. Υπάρχουν πολλές χρωματικές ποικιλίες αλλά αυτή που ξεχωρίζει είναι η κόκκινη. Χωρίς καμία αμφιβολία είναι τα ομορφότερα και τα διασημότερα Χριστουγεννιάτικα λουλούδια και προέρχονται από το Μεξικό.

Η poinsettia πήρε το όνομά της το 1893 προς τιμήν του τότε Αμερικανού πρέσβη στο Μεξικό J.R.Poinsett, ο οποίος, θαμπωμένος από την ομορφιά της, την έφερε στους κήπους των ΗΠΑ το 1829. Αιώνες πριν οι Αζτέκοι τη θεωρούσαν σύμβολο της αγνότητας και την χρησιμοποιούσαν σαν φαρμακευτικό φυτό για τον πυρετό. Πίστευαν επίσης ότι τα φύλλα της βάφτηκαν κόκκινα από το αίμα μιας θεάς, της οποίας η καρδιά ράγισε από αγάπη.

Παρόλο που οι περισσότεροι θεωρούν ότι το Αλεξανδρινό είναι φυτό για μία μόνο χρονιά, με την κατάλληλη φροντίδα μπορεί να ζήσει και να ανθίζει για αρκετά χρόνια. Οι ποϊνσέττιες είναι χαρακτηριστικές από το χρώμα των φύλλων που τριγυρίζουν τα μικροσκοπικά της λουλουδάκια στο κέντρο, φύλλα που συνήθως είναι κόκκινα, αλλά και λευκά ή ροζ.  Το ύψος τους ξεκινά από τα 15 εκατοστά και μπορούν εύκολα να ξεπεράσουν το ένα μέτρο κάτω από τις κατάλληλες συνθήκες.

Κυκλάμινο – Cyclamen

Το κυκλάμινο είναι ένα από τα πιο όμορφα φυτά του χειμώνα. Αν και υπάρχουν διάφορες ποικιλίες χρωμάτων για τα Χριστούγεννα πιο δημοφιλής είναι το κόκκινο και λευκό χρώμα των ανθέων.

Τα κυκλάμινα είναι απαιτητικά φυτά. Μισούν τη ζέστη κι έχουν ανάγκη από υγρασία. Αυτός είναι κυρίως ο λόγος για τον οποίο δεν αντέχουν πολύ μέσα στα σπίτια μας. Τοποθετείστε τα λοιπόν σε δροσερό, φωτεινό σημείο, απαραιτήτως μακριά από τις ακτίνες του ήλιου και φροντίστε ο χώρος να έχει αρκετή υγρασία.

Η φύτευση των βολβών του κυκλάμινου γίνεται το καλοκαίρι (Ιούλιος-Αύγουστος) και το φυτό ανθίζει από τα μέσα Σεπτεμβρίου- μέσα χειμώνα, ανάλογα και την ποικιλία.

Αμαρυλλίδα (Amaryllis belladonna)

Είναι ένα υπέροχο φυτό αυτής της περιόδου των Χριστουγέννων, με ομόκεντρα φύλλα και ένα μακρύ στέλεχος στο κέντρο, που στην κορυφή του αναπτύσσεται ένα μεγάλο, εντυπωσιακό άνθος σε χρώμα λευκό, ροζ, κίτρινο ή πορτοκαλί.

Δοκιμάστε να τις τοποθετήσετε, είτε μονές είτε τρεις μαζί, μέσα σε δοχεία. Καλύψτε την περιοχή γύρω από το βολβό με βρύα, προσθέτοντας ασημένιες ή χρυσές χριστουγεννιάτικες μπάλες.

Αστέρι της Βηθλεέμ ή Ορνιθόγαλο – Ornithogalum umbellatum

Το ορνιθόγαλο (Ornithogalum umbellatum) ή Αστέρι της Βηθλεέμ,  είναι ένα χαμηλό βολβώδες φυτό, ανοιξιάτικης ανθοφορίας της οικογένειας Liliaceae, ενδημικό στην περιοχή της Μεσογείου αλλά εγκλιματισμένο στη βόρεια Αμερική και καλλιεργούμενο σε κήπους. Το φυτό έχει σκληρά, μάλλον δύσκαμπτα φύλλα, που μοιάζουν με γρασίδι και μια συστάδα από άσπρα αστεροειδή άνθη που στο πίσω μέρος τους στιγματίζονται με πράσινο χρώμα.

Εξαπλώνεται εύκολα όπως τα αγριόχορτα. Αν και τα φρέσκα φυτά είναι δηλητηριώδη, οι βολβοί μαγειρεύονταν και χρησιμοποιούνταν σαν τρόφιμο σε παλιότερες εποχές. Το άνθος έχει συνδεθεί με το άστρο που οδήγησε τους «μάγους» στη φάτνη (αστέρι της Βηθλεέμ).

Αρκουδοπούρναρο, Ίληξ ή Ου – Houx

Με τα αγκαθωτά πράσινα φυλλαράκια και τους κόκκινους σφαιρικούς καρπούς, θεωρείται το άγιο φυτό των Ευρωπαίων και αποτελεί κλασικό θέμα στις γιορτινές κάρτες. Οι καρποί του είναι τοξικοί, όπως του γκι, και τα φύλλα του περιέχουν τεράστιες ποσότητες καφεΐνης, ιδιαίτερα σε κάποια από τα 600 είδη του. Φυτό ξεχωριστής σημασίας για τους Δρυίδες, όπως και το γκι, αντιπροσώπευε με τους κόκκινους καρπούς του το ιερό αίμα της θεάς τους.

Στη χριστιανική παράδοση οι καρποί του συμβολίζουν το αίμα του Ιησού και πιστεύεται ότι φύτρωνε σε κάθε πατημασιά του. Λέγεται μάλιστα ότι ένας θάμνος από το φυτό ου έκρυψε τον Ιωσήφ, τη Μαρία και το Θείο Βρέφος στη φυγή τους προς την Αίγυπτο. Γι’ αυτό και η Παναγία το ευλόγησε να είναι πάντα καταπράσινο και να συμβολίζει την αθανασία. Η χρήση του στη σύγχρονη εποχή, σαν στολίδι του σπιτιού, θεωρείται ότι προσελκύει καλοτυχία, ειρήνη και χαρά, συμβολίζοντας την απόλαυση, τον εορτασμό και την ευθυμία.

Γκι, Ιξός – Mistletoe

Τα Χριστούγεννα οι ερωτευμένοι σπεύδουν να φιληθούν κάτω από τα κλαδιά του, για να εξασφαλίσουν αιώνια ευτυχία και γονιμότητα. Οι Άγγλοι, οι Βορειοευρωπαίοι και οι Αμερικανοί το θεωρούν γούρι και το κρεμούν έξω από τις πόρτες τους, για να διώξει την κακοδαιμονία και να τους φέρει τύχη.

Το γκι (ή ιξός, στην ελληνική του ονομασία) μπορεί να πρωταγωνιστεί στο γιορτινό διακοσμητικό σκηνικό, όμως η πιο σημαντική ιδιότητά του παραμένει αφανής. Από τις πρώτες δεκαετίες του περασμένου αιώνα το γκι βρέθηκε γραμμένο στη λίστα των βοτάνων που πιθανόν, κατά τους επιστήμονες, να βοηθούν στη θεραπεία του καρκίνου, ιδιαίτερα του στήθους και των γυναικείων γεννητικών οργάνων.

Οι μάγοι των Γαλατών Δρυίδων το έβραζαν σε χύτρες για να φτιάξουν το μαγικό τους φίλτρο, οι μάγισσες του Μεσαίωνα το χρησιμοποιούσαν για τα ξόρκια τους, ενώ αρχαίοι Έλληνες και Ρωμαίοι το θεωρούσαν σχεδόν πανάκεια.

Ελάτη (Έλατο) – Fir

Το έθιμο του χριστουγεννιάτικου δέντρου ξεκίνησε μετά το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο και στη συνέχεια, ο λαός το υιοθέτησε. Τα χιλιάδες εορταστικά δενδρύλλια που κατακλύζουν κάθε χρόνο την αγορά δεν κόβονται από τα ελληνικά δάση. Ένα μικρό μέρος εισάγεται από το εξωτερικό, αλλά το μεγαλύτερο μέρος παράγεται σε ιδιωτικές τεχνητές φυτείες που δημιουργήθηκαν ακριβώς γι` αυτό το σκοπό. Κωνοφόρα φυτά που συνήθως προέρχονται από ψυχρές και υγρές περιοχές.

Τα έλατα είναι συνήθως μεγάλα κωνικόμορφα δένδρα αλλά έχουν δημιουργηθεί και νανώδεις ποικιλίες. Είναι αειθαλή φυτά με μεμονωμένες βελόνες σε σπειροειδή ή δίσειρη διάταξη, με επίπεδη διατομή και δυο λευκές γραμμές στην κάτω επιφάνειά τους. Οι κώνοι τους είναι κυλινδρικοί όρθιοι που διαλύονται κατά την ωρίμανσή τους. Τα κλαδιά αναπτύσσονται σε κανονικούς σπονδύλους ενώ η ανάπτυξή τους είναι πολύ αργή σε νεαρή ηλικία.