Η νόσος των Λεγεωνάριων ή η νόσος των Κλιματιστικών – air condition. Η λεγεωνέλλωση είναι μια μορφή πνευμονίας. Πώς μεταδίδεται και πως εκδηλώνεται. (Legionnaires′ disease).
Νόσος των Λεγεωνάριων ή νόσος των Κλιματιστικών | Λεγεωνέλλωση
Η νόσος των Λεγεωνάριων (Legionnaires′ disease) ήλθε στο φως της δημοσιότητας το 1976 όταν ξέσπασε επιδημία (οξύ εμπύρετο νόσημα του αναπνευστικού) σε Αμερικανική λεγεώνα στην πολιτεία της Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών.
Θα πρέπει να τονιστεί ότι η ασθένεια αυτή δεν πρέπει να θεωρείται ως ασθένεια των κλιματιστικών.
Και αυτό γιατί ιδιαίτερα στα κλειστού κυκλώματος συστήματα κλιματισμού (αμέσου εκτόνωσης ή αερόψυκτα εμμέσου εκτόνωσης αέρος-νερού) δεν υπάρχουν στάσιμα νερά, ούτε οι κατάλληλες θερμοκρασίες για την ανάπτυξη και την μεταφορά των βακτηρίων.
Λεγεωνέλλωση. Είναι η περίπτωση δημιουργίας και ανάπτυξης του βακτηριδίου, κατά την οποία ο πύργος ψύξης μιας εγκατάστασης κλιματισμού, δεν έχει λειτουργήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα και συντρέχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις θερμοκρασίας, υγρασίας και πλημμελούς συντήρησης των κλιματιστικών.
Στο σχετικό άρθρο μας, Βρες τον ψυκτικό που χρειάζεσαι για εγκατάσταση κλιματιστικού – καθαρισμός air condition. Εύκολα, γρήγορα με την εγγύηση και αξιοπιστία του 11888 giaola.
Για να προκύψει η μεταφορά του βακτηριδίου στον κλιματιζόμενο χώρο, θα πρέπει δίπλα στον μη σωστά συντηρημένο πύργο ψύξης που προαναφέραμε, να τυγχάνει να βρίσκεται τοποθετημένη μονάδα λήψης νωπού αέρα όπου μέσω δικτύου αεραγωγών θα διανεμηθεί στο χώρο.
Ο σωστός σχεδιασμός μιας κεντρικής εγκατάστασης αποτελεί βασική προϋπόθεση άριστης λειτουργίας κλιματιστικού συστήματος αλλά και ιδανικών συνθηκών υγιεινής και καλής ποιότητας αέρα (πχ έλεγχος και καθαρισμός της λεκάνης συλλογής υδάτων).
Το βακτηρίδιο πήρε το όνομα αυτό το 1976 όταν πολλοί άνθρωποι που έλαβαν μέρος σε συνέδριο της Αμερικανικής Λεγεώνας στη Φιλαδέλφεια των Ηνωμένων Πολιτειών παρουσίασαν πνευμονία λόγω μόλυνσης από το συγκεκριμένο μικρόβιο.
Κάθε περιστατικό πνευμονίας διερευνάται για να φανεί εάν η λεγιονέλλα ευθύνεται για τη μόλυνση του πνεύμονα.
Ερευνώντας για τον αιτιολογικό παράγοντα αυτής της επιδημίας, απομονώθηκε και ταυτοποιήθηκε ο υπεύθυνος μικροοργανισμός, ένα Gram αρνητικό βακτηρίδιο το οποίο ονομάσθηκε Λεγιονέλλα.
Ανάπτυξη της νόσου, τρόποι μετάδοσης, εκδήλωση, εξετάσεις
Οι άνθρωποι μολύνονται από τα βακτηρίδια της λεγιονέλλας και παρουσιάζουν τη νόσο των Λεγεωναρίων όταν εισπνέουν σταγονίδια νερού που αιωρούνται στον αέρα τα οποία έχουν μολυνθεί από αυτά.
Ιδανικό περιβάλλον για την ανάπτυξή του είναι το υδάτινο (λίμνες, ποτάμια, δεξαμενές, πισίνες, συστήματα ύδρευσης μεγάλων κτιριακών μονάδων, θερμές & ιαματικές πηγές).
Είναι αρκετά ανθεκτικό, μπορεί να επιβιώσει σε ποικίλες συνθήκες του περιβάλλοντος.
Η θερμοκρασία όμως που ευνοεί ιδιαιτέρως την ανάπτυξη αλλά και τον πολλαπλασιασμό του είναι μεταξύ 40 και 50 βαθμών Κελσίου.
Τα συστήματα κλιματισμού (air condition), δεν θεωρούνται πλέον πηγές μετάδοσης του βακτηριδίου, όπως πιστευόταν παλαιότερα.
Ο άνθρωπος προσβάλλεται μέσω εισπνοής ή εισρόφησης μικροσταγονιδίων ύδατος που περιέχουν τον μικροοργανισμό.
Παράγοντες που διευκολύνουν την ανάπτυξη νόσου στον άνθρωπο είναι το κάπνισμα και η κατάχρηση αλκοόλ.
Επίσης περισσότερο ευάλωτα είναι τα ανοσοκατασταλμένα άτομα και εκείνα που πάσχουν από χρόνια νοσήματα των πνευμόνων.
Σε πόσο διάστημα εκδηλώνεται η πάθηση και ποια τα συμπτώματα.
Η περίοδος επώασης κυμαίνεται από 2 μέχρι 10 ημέρες. Η κλινική εικόνα ποικίλλει και τα συμπτώματα μπορεί να αφορούν περισσότερα από ένα συστήματα του οργανισμού.
Ο ασθενής αισθάνεται για λίγες ημέρες αδυναμία και καταβολή και μπορεί να ακολουθήσει μία περίοδος με συμπτώματα γριππώδους συνδρομής.
Ο βήχας (αρχικά ξηρός κατόπιν παραγωγικός) μπορεί να είναι το πρώτο σύμπτωμα προσβολής των πνευμόνων.
Πολλοί ασθενείς παρουσιάζουν υψηλό πυρετό ( περισσότερο από>39β.), συμπτώματα από το γαστρεντερικό σύστημα (διάρροια, ναυτία, έμετο, στομαχικές διαταραχές), από το κεντρικό νευρικό σύστημα (πονοκέφαλο, σύγχυση, λήθαργο) από το καρδιαγγειακό (βραδυκαρδία) κλπ.
Ανάλογα δε με την έκταση της πνευμονίας αλλά και την συνύπαρξη ή όχι άλλων νοσημάτων, μπορεί να υπάρχει δύσπνοια ή και αναπνευστική ανεπάρκεια.
Λεγεωνέλλωση. Τα εργαστηριακά ευρήματα – εξετάσεις:
- Η ακτινογραφία θώρακος μπορεί να έχει ευρήματα
- Το εγκεφαλονωτιαίο υγρό και η εξέταση των κοπράνων είναι στείρα.
- Στην εξέταση αίματος μπορεί να έχουμε μικρή αύξηση των λευκών αιμοσφαιρίων, χαμηλό νάτριο και φώσφορο καθώς και διαταραχές της ηπατικής λειτουργίας.
- Η εξέταση ούρων αποδεικνύει μικροσκοπική αιματουρία.
Διάγνωση της νόσου, επιβαρυντικοί παράγοντες, πρόγνωση & θεραπεία
Τα σημεία και συμπτώματα της νόσου των Λεγεωναρίων συνήθως εκδηλώνονται εντός 2 έως 14 ημερών μετά από την έκθεση του ασθενούς στο βακτηρίδιο.
Τα συμπτώματα της νόσου είναι παρόμοια με αυτά πολλών άλλων μορφών πνευμονίας.
Για αυτό στα αρχικά στάδια είναι δύσκολο να γίνει η διάγνωση της.
Διάγνωση της νόσου των Κλιματιστικών – air condition.
Η απομόνωση του βακτηριδίου σε διάφορα υλικά (όπως πτύελα, βρογχικές εκκρίσεις, αίμα, πλευριτικό υγρό, πνευμονικός ιστός κλπ.) είναι διαγνωστική.
Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι η λεγιονέλλα δεν ανήκει στην φυσιολογική χλωρίδα του στοματοφάρυγγα και η απομόνωσή της από τα πτύελα ή τις βρογχικές εκκρίσεις θεωρείται διαγνωστική.
- Ασθενείς με χρόνια αναπνευστικά προβλήματα
- Καρκινοπαθείς
- Νεφροπαθείς
- Διαβητικοί
- Κάπνισμα
- Κατάχρηση οινοπνεύματος
Η νόσος των λεγεωναρίων αποτελεί το 1-8% των πνευμονιών της κοινότητας.
Σε περίπτωση έγκαιρης διάγνωσης από γιατρό, η πρόγνωση είναι άριστη.
Η καθυστέρηση στην διάγνωση, η συνύπαρξη άλλων νοσημάτων, επιβαρυντικών παραγόντων (κάπνισμα, κατάχρηση αλκοόλ) ή η έκπτωση της άμυνας του οργανισμού (πχ. χρόνια λήψη κορτιζόνης, κλπ), καθιστούν δύσκολη την αντιμετώπιση της νόσου.
Είναι δυνατόν να επιμηκύνουν την νοσηλεία αλλά και τις επιπλοκές της νόσου και να αυξήσουν την θνησιμότητα η οποία μπορεί να φθάσει περίπου το 15%.
Βασίλειος Τσούτσος | Πηγή: Iator.gr